Security Farsi Script
مردم اغلب میزان ردیابی آنلاین خود را دستِ کم می گیرند. هر وب سایِتی که بازدید می کنید، هر قطعه اطلاعاتی که وارد می کنید، همه در جایی ثبت می شوند. هر وب‌سایِت بازدید شده، یک ردپای دیجیتالی به جا می‌گذارد، یک مسیر از ردپایی‌ها که به طور محتمل می‌تواند به فرد پشت صفحه برگردانده شود. این واقعیت نیاز اساسی به افزایش امنیت آنلاین را به خوبی نشان می‌دهد، به ویژه برای روزنامهنگاران تحقیقاتی. با توجه به حساسیت کار آنها، حفظ حریم خصوصی و مقابله با نظارت و کنترل- بسیار مهم است.
به همین دلیل است که در این ویدیو، اقدامات امنیتی و ابزارهای مختلفی را که روزنامه نگاران تحقیقی می توانند برای محافظت از او یت و داده های خود، در حین کار آنلاین از آنها استفاده کنند، بررسی خواهیم کرد.
بیایید با اصول اولیه شروع کنیم: رمزهای عبور امن.
وقتی به رمزهای عبور اشاره می‌شود، پیچیدگی یک امری حیاتی است. از انتخاب‌های آشکار مثل تاریخ تولد یا نام حیوانات خانگی خود پرهیز کنید. به جای آن، ترکیب‌های پیچیده‌تری از حروف، حداد و نمادها را انتخاب کنید. همچنین هرگز از یک رمز عبور برای حساب‌های مختلف استفاده نکنید. آنها را منحصر به فرد نگه‌دارید. به عنوان مثال، رمز عبور برای حساب گوگل شما نباید در مکان دیگری استفاده شود.
اگرچه، به خاطر سپُردن رمزهای عبور پیچیده می تواند سخت باشد. اینجاست که یک مدیریت کننده‌ی امن رمز عبور مانند LastPass یا ونPassword مفید است. با یکی از این ها، فقط باید یک رمز عبور اصلی را به خاطر بسپارید.
اما فقط داشتن یک رمز عبور امن کافی نیست. همیشه در صورت امکان، “احراز او یت دو عاملی” را فعال کنید تا یک لایه اضافی از امنیت فراهم شود. در عمل، این معمولا به شکل زیر است. عامل اول ورود و رمز عبور است، عامل دوم یک کد ویژه است که از طریق پیامک یا ایمیل ارسال می‌شود.
همزمان، یک کد پیامکی بهترین راه برای حفاظت از شبکه‌های اجتماعی و حساب‌های ایمیل شما نیست، بنابراین توصیه می‌شود که احراز او یت دو عاملی را به اپلیکیشن “گوگل- آتینتیکیتور” متصل کنید.
با این حال، اگر در معرض خطر بالای نظارت هستید، برنامه حفاظت پیشرفته گوگل را بررسی کنید. این برنامه برای محافظت از کاربران در برابر حملات پیچیده فیشینگ، تلاش‌های دسترسی غیرمجاز، و سایر تهدیدات امنیتی که معمولاً توسط اهداف با مشخصات بالا مواجه می‌شوند، طراحی شده است.
یک جَنبه اساسی دیگر از ایمنی آنلاین محافظت از ارتباطات شماست. در حالی که واتساپ ادعا می‌کند از رمز انگاری سرتاسری استفاده می‌کند، انگیزه‌هایی در مورد میتادیتا به دلیل مدل کسب و کار میتا موجود است. این می‌تواند اطلاعاتی را به دشمنان شما فراهم کند، به ویژه اگر دشمن شما یک دولت ستم گر باشد، که ممکن است از طریق حُکم‌های قانونی و دستورات دادگاه به دنبال اطلاعات بگردد. اپلیکیشن‌هایی مانند سیگنال یا سشن، که رمز انگاری سرتاسری ارائه می‌دهند و میتادیتا را جمع‌آوری نمی‌کنند، جایگزین‌هایی امن‌تر هستند.
به علاوه، برای روزنامهنگاران تحقیقی، احتیاط در استفاده از رسانه‌های اجتماعی حیاتی‌تر است. از سوشل میدیا با احتیاط استفاده کنید و اطلاعات شخصی خود را محدود کنید و تنظیمات حریم خصوصی را برای داشتن کنترل حداکثری تنظیم کنید. هر اپلیکیشنی گزینه “حریم خصوصی” دارد که باید برای حفظ حریم خصوصی حداکثری تنظیم شود.
به دوستان و خانواده‌تان توصیه کنید که شما را در عکس‌ها تَگ نکنند و اطلاعات شخصی شما را به اشتراک نگذارند و از اِفشای مکان‌های حیاتی مانند مکان‌هایی که اغلب بازدید می‌کنید یا حتی بدتر، مکان واقعی‌تان پرهیز کنند. دعوت‌های افراد ناشناخته را رد کنید.
وقتی صحبت از اطلاعات شخصی شما است، یک موضوع دیگر که باید با آن آشنا باشید، داکسینگ نام دارد. این عمل به تحقیق و اِفشای اطلاعات شخصی و خصوصی مانند نام، آدرس، شماره تلفن، آدرس ایمیل و سایر اطلاعات حساس درباره یک فرد در اینترنت بدون موافقت آن فرد است. این کار معمولاً با هدف اِفشا، احراج، ترساندن یا آسیب زدن به فرد هدف انجام می‌شود. اصطلاح ” داکسینگ” از ترکیب کلمات ” documents” و ” dropping” بدست می‌آید و اغلب در زمینه‌های منفی استفاده می‌شود، زیرا به حریم خصوصی تجاوز می‌کند و می‌تواند منجر به عواقب جدی برای امنیت و رفای فرد هدف شود.
داکسینگ یک تهدید رو به افزایش برای خبرنگاران تحقیقاتی است. آگاه باشید که چگونه دشمنان می توانند از داکسینگ برای آسیب رساندن به شما استفاده کنند و اقدامات پیشگیرانه مانند محدود کردن اِفشای اطلاعات شخصی یا حتی استفاده از تکنیک های داکسینگ بروی خود، برای شناسایی و حذف اطلاعات حساس انجام دهید.
به علاوه، استفاده از شبکه خصوصی مجازی (“ویِ پیِ هِن”) برای حفظ حریم خصوصی آنلاین حیاتی است.
“ویِ پیِ هِن”، به پنهان کردن ترافیک آنلاین شما کمک می‌کند و اطلاعات شما را از چشم‌های مفتِش، مانند ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی، دولت‌های محلی و شرکت‌هایی که به دنبال نظارت بر فعالیت‌های شما هستند، محافظت می‌کند. علاوه بر این، در بسیاری از کشورها قوانینی وجود دارد که دوره حداقل نگهداری تاریخچه مرورگر را مقرر می‌کنند، بنابراین استفاده از ویِ پیِ هِن، برای حفظ حریم خصوصی شما ضروری است. با ایجاد یک تونل، “ویِ پیِ هِن” امکان عبور اطلاعات شما را بدون اِفشای آن به آی ایس پی ها فراهم می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که یک لایه اضافی از امنیت و ناشناسی وجود دارد.
مهم است به‌یاد داشته باشید که برخی از “ویِ پیِ هِن ها” بیشتر به حریم خصوصی کاربر اهمیت می‌دهند تا دیگران، بنابراین قبل از انتخاب یک ویِ پیِ هِن در مورد آن تحقیق کنید.
به‌یاد داشته باشید که اغلب “زمانی که “ویِ پیِ هِن” رایگان است، ممکن است محصول، خود شما باشید مثل (اطلاعات شما، ترجیحات شما و غیره.
علاوه بر این، روزنامهنگاران همیشه باید تنظیمات مرورگرهای خود را به‌طور پیش‌فرض به “ایچ تی تی پی اس” تنظیم کنند. این گام ساده می‌تواند آنها را در برابر تخریب حساب و نظارت محافظت کند. علاوه بر این، افزونه‌هایی مانند پراوسی بَجَر کمک می‌کنند تا سایت‌هایی که ردپای دیجیتال شما را نگه می‌دارند شناسایی و مسدود شوند.
رمزگذاری دیسک یکی دیگر از تدابیر امنیتی حیاتی برای روزنامهنگاران است، به خصوص در کشورهایی با خطر نظارت بر رسانه‌ها یا جایی که تجهیزاتشان ممکن است توسط مقامات سرکوبگر توقیف شود. با استفاده از ابزارهای رمزنگاری مانند VeraCrypt، خبرنگاران می‌توانند اطلاعات حساس خود را، از جمله اسناد حساس، او یت منابع و پیشنویس‌های خبرهای منتشر نشده را محافظت کنند. علاوه بر این، این ابزارها می‌توانند پوشه‌ها را استتار کنند و اطمینان حاصل کنند که اگر دستگاهی به دست افرادی اشتباه بیفتد، توجه را به خود جلب نمی‌کنند.
علاوه بر این، محققان می توانند امنیت آنلاین خود را با استفاده از مرورگر، “تور”، افزایش دهند.
.تور، مُخَ فَف The Onion Router، یک مرورگر رایگان، و منبع باز است، که ترافیک اینترنت را با مسیریابی آن از طریق شبکه ای از سرورهای داوطلبانه، ناشناس می کند. مرورگر تور، در برابر نظارت شبکه، و تجزیه و تحلیل ترافیک، شما را محافظت می کند، و نظارت یا ردیابی فعالیت های آنلاین کاربران را برای اشخاص ثالث دشوار می کند. این امر به ویژه برای روزنامهنگاران تحقیقی که ممکن است تحت نظارت دائمی رژیم های اقتدارگرا یا سایر مخالفان باشند بسیار مهم است.
ما بحث خود را با یک موضوعی که برای هر خبرنگار یا فعال حقوق بشری کابوس است، ختِم می‌کنیم. ویروس پگاسوس. پگاسوس توسط شرکت سایبری اسرائیلی گروه هِن ایس او توسعه یافته است و یک ابزار جاسوسی بسیار پیشرفته است که قادر به نفوذ به تلفن‌های هوشمند و استخراج حُجم عظیمی از داده‌ها از راه دور، همه بدون اطلاع کاربر است. آنچه پگاسوس را از بقیه متمایز می‌کند، قابلیت استفاده از دستگاه‌ها بدون هیچ تعاملی از کاربر است. یک آسیب‌پذیری بدون کِلیک . که آن را بسیار خطرناک می‌کند. یک بار که یک تلفن آلوده به این ویروس شود، پگاسوس می‌تواند به پیام‌ها، ایمیل‌ها، تماس‌ها، رمزهای عبور و حتی موقعیت کاربر دسترسی داشته باشد.
علیرغم ادعاهایی مبنی بر اینکه، پگاسوس، برای استفاده در برابر تهدیدات بِلقوه تروریستی استفاده میشه، ولی از آن علیه هزاران فعال و روزنامه نگار نیز استفاده شده، که باعث اعتراض سازمان هایی، مانند عفو بین الملل، شده است.
شناسایی پگاسوس مانند بسیاری دیگر از “جاسوس افزارها” چالش-برانگیز است. خوشبختانه، آزمایشگاه امنیتی عفو بین‌الملل “تکنیک” را برای اسکن آیفون، یا تلفن‌های اندروُید، برای یافتن علائم پگاسوس، توسعه داده است. برای انجام این کار، می توانید از ابزاری به نام موبایل- ویریفِیکِشن- تول کِت استفاده کنید.
در پایان، همانطور که ما در حال حرکت در جهانی همیشه در حال تحول تهدیدات امنیت دیجیتال هستیم، برای خبرنگاران و فعالان، ضروری است که هوشیار و آگاه باشند. ابزارها و تکنیک‌های مورد بحث در این ویدئو، پایه محکمی برای حفظ حریم خصوصی و امنیت دیجیتال فراهم می‌کنند، اما ضروری است که از آخرین پیشرفت‌ها بَرُوز بمانید. خواندن مُنَظَمِ مقالات و مُطَلع ماندن از اقدامات امنیتی و تهدیدهای نوظهور را به عادت تبدیل کنید.
علاوه بر این، ما فهرستی از ابزارها و منابعی را گردآوری کرده ایم که روزنامه نگاران و افرادی که در مورد فساد- تحقیق می کنند می توانند در کار خود ادغام کنند. لینک به این منبع را می توانید در توضیحات ویدیو بیابید.
این ویدئو آخرین قسمت از مجموعه آموزشی “ردیابی فساد” است که توسط یونیشکا گردآوری شده است تا به عنوان یک منبع آموزشی مفید عمل کند. در عین حال تلاش‌های گسترده افرادی که در تحقیقات فساد فعالیت می‌کنند را به نمایش می‌گذارد.
